Het slotje

Op een woensdagmiddag schafte Cynthia Wordfeud Premium aan. Meteen nadat ze had afgerekend, €5,49, daar at ze verdorie twee dagen van, borrelde een knagende twijfel op. Misschien was het spijt, maar haar beslissing terugdraaien deed ze niet. Terwijl ze voor de eerste keer zonder reclame inlogde, stond ze op van haar voor iemand anders op maat gemaakte stoel en liep doelloze rondjes door de kamer. Ze stond voor het raam en zag de bijna onzichtbare regen. Als je erin liep, werd je toch goed nat, zo wist ze. Heel even kneep Cynthia haar ogen stijf dicht, daarna klikte ze op het staafdiagrammetje rechtsboven, dat eerder van een slotje was voorzien. Een nieuwe wereld ging voor haar open. Ze scrolde en scrolde. ‘Statistieken verbergen’ – ze drukte zo hard op haar scherm dat haar armbandjes rinkelden. ‘Weet je zeker dat je je voortgang niet met vrienden wil delen?’ Dat dacht ze zeker te weten, dus Cynthia bevestigde.      
Stilte. 
Nog even stond ze in de ruimte, toen nam ze resoluut plaats in haar stoel, als de juffrouw van de lagere school nadat ze iemand in de hoek had gezet. Nu ben ik tevreden, dacht Cynthia, en daarna sprak ze de woorden fluisterend uit. Ze sloot haar woordspelletje af, ademde diep in en uit en keek naar buiten.
Het regende nog steeds.